La Florida

Na een week in de gemeenschap begin ik eindelijk een beetje te wennen. Het was voor mij wel heftig om opeens afgesloten van de wereld te leven. Om 19uur is het donker en zie je geen hand meer voor ogen aangezien er geen elektriciteit is. Vanaf dat moment kun je alleen nog een beetje schrijven of lezen bij kaarslicht en is de dag eigenlijk al ten einde. Snachts hoor je de ratten tegen de muren op rennen en ben ik blij dat ik onder mijn klamboe lig. Elke dag rond 6u gaat de wekker want dan wordt het licht en kan de dag beginnen. We helpen in de gemeenschap en eten bij verschillende families. Het onderzoek moet nog een beetje op gang komen maar ik heb wel al met wat mensen gesproken en we hebben nog 7 weken. Ik zal een beetje van richting moeten veranderen want de situatie is in de gemeenschap veranderd en ik zal wat aanpassingen moeten maken in mn vraagstelling, maar er is genoeg interessants te onderzoeken dus dat komt vast goed.
Verder is de plaats heel erg mooi, het is heel tropisch en er staan eindeloos veel bananenbomen, koffiebomen en andere tropische planten. De gemeenschap zelf is erg arm en het is een totaal andere wereld dan Nederland. De overgang van Nederland naar Xela is stukken kleiner dan die van Xela naar La Florida, hoewel die laatste 2 maar een paar uur van elkaar vandaan liggen.
Verder zitten we alweer lekker onder de insectenbulten maar ook dat went!
Vanochtend zijn we om 5 uur opgestaan en hebben een uur gelopen naar de weg waar autos rijden, daar hebben we een pickup genomen naar Colomba, het dorp het meest in de buurt, nog 1 uur met de auto, tenslotte zit ik nu eindelijk achter de computer om iedereen te laten weten dat ik leef.
Ik hoop dat in Nederland ook alles goed gaat, ik krijg veel berichtjes over de financiele crisis, daar merk ik hier helemaal niks van.
Veel liefs, Nikki