calor! (hitte)

Santa cruz is een heerlijke chille stad en dat mag ook wel want het is hier superheet! Vandaag naar een pretpark met zwembaden geweest en dat was wel relaxed ter verkoeling.
Vorige week een hele mooie toer door la pampa gemaakt, een soort moerasachtig gebied waar superveel dieren leven en we hebben tussen roze dolfijnen gezwommen, alligartors, apen, toekans, en zoveel meer dieren gezien. Geslapen in een hutje op palen op het water waar de ratten om je hoofd rende, dat was een ervaring voor mij. gelukkig had ik een musquitonet om me heen anders had ik geen oog dichtgedaan. De muggen waren niet te harden, nog steeds zit ik helemaal onder de bulten, hopelijk doen mn malariapillen hun werk..
Daarna nog een dag naar 'de echte jungle', wat heel mooi was maar verder was 1 dag ook meer dan genoeg. Het lianen slingeren was het absolute hoogtepunt en het dieptepunt van die dag was dat mn maag weer heel erg pijn deed en ik alles er middenin de jungle heb uitgegooit. Kreeg ik van onze gids een coca sandwich, cocabladeren met nog wat spulletjes ertussen(allemaal natuurlijk), daar moest ik op kauwen want dat zou helpen tegen mn maag. Na 20 minuten was mn hele mond verdoofd. Het hielp wel.
De volgende dag zijn we naar het zwembad gegaan om bij te komen. daar ontmoette we een toekan die de hele tijd met ons wilde spelen en in je tenen of kont beet als ie geen aandacht kreeg. Erg leuk todat je gewoon wil relaxed en even geen energie voor een brutale toekan hebt.
Het eerste deel van de busreis van Rurrenabaque naar Trinidad was een grap. Werden we om 10u savonds met 15 stinkende Bolivianen(hun lichaamsgeur is gewoon wat anders dan de onze, heeft vast met het eten te maken)in een minibus gepropt om vervolgens 5 uur lang over een stoffige hobbelweg te rijden. Opzich vinden wij een busreis van 5 uur tegenwoordig een 'peace of cake' maar niet in deze toestand. Van Trinidad naar Santa Cruz hadden we de beste bus totnutoe, airconditioned, ligstoelen, heel relaxed! En het bizarre is dat we voor die gare bus 3 keer zoveel betaald hebben als voor de luxe touringcar. Typisch zuid-Amerika, de logica is soms ver te zoeken.
Komen we aan in santa Cruz, nemen we een taxi naar het hostel, blijkt het een engelse wagen te zijn waar gewoon het stuur is uitgesloopt en aan de andere kant erweer in gezet, de kilometerteller (etc) darentegen zit nog wel aan de goede kant. maarach, ze doen hier toch niet aan maximunsnelheden dus waarom zou de chauffeur dat tellertje voor zn neus moeten hebben?!
Gister een megagroot kakkerlak achtig wezen in onze kamer gevonden, zat lekker te chillen tussen Elisabeth haar kleren. Maar ook dat zijn we gewend want ik heb 14 uur in een bus gezeten met een kakkerlakken nest naast me en in ons vorige hostel zat er een mierennest naast Elisa dr bed, rode mieren. Daar doen wij niet moeilijk meer over. Het viel Elisa zelfs al op dat ik minder over de WCs begin te klagen, blijkbaar heb ik geaccepteerd dat de WCs hier gewoon niet zijn wat je in Nederland van een WC verwacht. Achja, het leven gaat door.
Mensen, nog maar ruim 4 weken en dan moet ik alweer terug. Op het moment heb ik nog niet zoveel zin (no offence), het leven is hier gewoon te heerlijk ondanks alle rariteiten. Misschien juist wel dankzij alle rariteiten.
Bijvoorbeeld; komen we met een jeep langs een controlepost van de policia met een slagboom, staat daar een 7 jarig meisje die de toko heeft over genomen, waarschijnlijk zat pappi te lunchen. Zij regelt de zaakjes wel even. Het is hier trouwens heel normaal dat kindjes van 6/ 7, in hun eentje in een winkel staan.
Ook: Ik wilde in la paz een nieuwe camera kopen. Ik ga een winkel binnen, gerund door een stokoud echtpaar. Vraag aan de vrouw wat een camera kost, zegt ze dat ze dat niet weet maar haar man wel, die net een meter verder zit te luchen. Meneer hoort alles maar kijkt niet op of om, hij zit namelijk te eten en kan dan natuurlijk geen cameras verkopen.
ahwell, dit wordt een te lang verhaal, tijd voor nieuwe fotos!!